واردات در مقابل صادرات , شرایط تحویل و حمل در اینکوترمز ۲۰۱۰

رویه واردات در مقابل صادرات در ترخیص کالا , شرایط تحویل و حمل کالا در اینکوترمز

در رویه مذکور اجازه داده می شود، در مقابل صادرات کالا توسط صادرکننده، کالا وارد شود و ترخیص آن انحام شود، البته کالای مجاز یا کالایی که برای آن در صورت مشروط بودن مجوزهای لازم اخذ و مراحل قانونی، شامل الزامات ثبت سفارشی در سامانه جامع تجارت و غیره طی شده باشد.
در روش واردات و ترخیص کالا توسط شرکت ترخیص کار در مقابل صادرات به نام شخص صادرکننده از مبدأ کلیه کشورها، پس از انجام صادرات و اخذ پرونه صادراتی که کالای آن از کشور خارج گردیده، شخص صادرکننده به وزارت صنعت، معدن و تجارت مراجعه نموده و پس از ارائه فاکتور و در صورت لزوم، ارائه موافقت اولیه ی سازمان مربوطه اقدام به ثبت سفارش کالا ی در سامانه جامع تجارت مورد نظرمی نماید.
پروانه های صادراتی تا قبل از مصوبه ی شماره ۲۲۷۸۸/ت۳۹۶۴۱ ه مورخ ۶/۲/۱۳۸۸ قابل واگذاری نبوده و اغلب افراد فاقد پروانه صادراتی که امکان استفاده از سایر رویه های ثبت سفارش را نداشتند، ناگزیر اقدام به صلح نمودن کالای ورودی به نام شخصص صاحب پروانه صادراتی می نمودندکه باعث مشکلات فراوان می گردید ولیکن پس از مصوبه مذکور، پروانه های صادراتی صرفا برای یک بار قابل واگذاری به غیر می باشد. این رویه در حال حاضر کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.

 

 

واردات غیر ارزی یا واردات بدون انتقال ارز

در چند سال اخیر، واردات غیرارزی یا بدون انتقال ارز به صورت یک رویه درآمده، به طوری که بخشی از نیاز کشور به واردات، تقریبا از همین محل تامین می شده است. البته این امر تا مدتی قابل ادامه بوده و بعدها به لحاظ مشکلاتی که در رابطه با ارز و اختلال در مکانیزم اقتصاد کشور به وجود آورد به تدریج تضعیف ، تا جایی که طبق مقررات جاری، به شکل سابق، کلأ منتفی است و تحت عنوان واردات غیر ارزی تنها محدود به مواردی است که طبق قانون پیش بینی شده است. سابق بر این، واردات غیرارزی حتی بدون ارائه کارت بازرگانی نیز اجازه داده می شد، که این امر به دلیل نیاز واردات و ترخیص از گمرک توسط ترخیص کار ، تحت همین عنوان بوده است.

درحال حاضر، به استناد بند ۹ ماده ۳۸ آئین نام اجرائی قانون مقررات صادرات و واردات، ورود و ترخيص هرگونه کالای مجاز اعلام شده توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت به صورت بدون انتقال ارز و با انجام پرداخت حق ثبت سفارش در سامانه ثبتارش سامانه جامع تجارت و سایر حقوق قانونی قبل از ترخيص کالا و بدون ارائه هرگونه مجوز دیگری مجازاست.

 

شرکت بازرگانی واردات و صادرات

خدمات بازرگانی ، ترخیص کالا و ثبت سفارش واردات کالا تخصص ماست

شرکت ترخیص کالا و بازرگانی صادرات و واردات ” ترخیص کارا “در تمام حوزه های خدمات بازرگانی، واردات کالا ، صادرات، ترخیص کالا از گمرک و … به ارائه خدمات می پردازد.

شما می توانید برای ثبت سفارش کالا از چین ،  واردات کالا از چین ، واردات از ترکیه ، واردات از آلمان , واردات از ایتالیا  واردات از چین و از سایر کشور ها با ما تماس بگیرید.

برای تماس با کارشناسان شرکت بازرگانی و ترخیص کارا می توانید از طریق شماره های زیر اقدام فرمایید :

۰۲۱۲۲۶۳۹۵۷۹  – ۰۲۱۲۲۶۳۹۵۸۰

 

ترم یا شرایط تحویل کالا بر اساس مقررات اینکووترمز

INCOTERMS – International Commercial Terms

موقعی که کالایی را خریداری می کنید، آن را در زمان و مکان مشخصی به مالکیت خود در می آورد. موقعی که به فروشگاهی می روید، کالای موجود در آن را خریداری کرده و با خود می برید. در غیر این صورت يا کالای خریداری شده بعداً به شما تحویل می شود یا درب منزل شما تحویل می گردد. اما مسائل در عالم کسب و کار و ترخیص کالا از گمرک بسیار پیچیده تر هستند. موقعی که کالایی از آن سوی دنیا خریداری می شود و تحويل آن هزاران دلار هزینه در پی داشته و چندین روز بعد صورت می گیرد، چه کسی پول را پرداخت می کند و نقطه انتقال مالکیت از فروشنده به خریدار کجاست؟ همچنین مبداء و مقصد محموله ممکن است در نزدیکی مکان خريدار يا فروشنده نباشد.
شرایط فروش (Selling Terms) در این حالت مرحله ای است که در آن مالکیت از فروشنده به خریدار منتقل می شود و در مورد حمل کالا و فعالیت های مربوط به آن توافق حاصل می شود. مسائلی در این جا مطرح می شود. مسأله اول در مورد انتقال مالکیت است. مسأله دوم این است که چه کسی این کار را سازماندهی کرده و هزینه حمل کالا ( هزینه ترخیص کالا از گمرک )  را می پردازد؟ سومین نکته این است که چه کسی ریسک زیان يا خسارت به محموله را در طی مسیر بر عهده می گیرد؟

 

 

ترم یا شرایط حمل کالا در اینکوترمز

مقرراتی است که براساس آن مسئولیت های خریدار و فروشنده در قبال سفارش دادن در سامانه جامع تجارت حمل کالا، پرداخت هزینه های حمل ( برای مثال ترخیص کار از چبن )، تهیه بیمه کالا، پرداخت عوارض بندری و تقبل ریسک احتمالی ضرر و زیان کالا در مسیر حمل تعیین می شود.

خریدار و فروشنده در «شرایط فروشی» بر سر زمان معامله توافق می کنند. معامله ای که در آن قیمت فروش بدون شرایط فروش آمده است، بی معناست و از نظر حقوقی الزام آور نیست.
قراردادهای مقصد  Destination Contracts ، قراردادهایی هستند که در آنها تحویل کالا و ترخیص کالا توسط ترخیص کار گمرک در مقصد خاص مشخص می شود. در قراردادهای حمل Shipment Contracts ، با تحویل محموله به اولین وسیله ی حمل – حمل کالا می تواند با چند وسیله نقلیه مانند کامیون، کشتی و وسایلی دیگر در آن سوی مرز به صورت حمل ترکیبی انجام شود- انتقال مالکیت اتفاق می افتد. چنانچه بر اساس قرارداد، حمل کالا بر عهده فروشنده بوده، اما مکان تحویل نامشخص باشد، براساس قوانین بین المللی انتقال مالکیت با تحويل محموله به اولین وسیله حمل صورت می گیرد. از یک طرف به محض فروش کالا، انتقال مالکیت به خریدار صورت می گیرد. به عبارت دیگر ممکن است کالایی در انبار فروشنده باشد؛ اما در مالکیت خریدار قرار داشته باشد. در طرف دیگر زمانی است که به محض ورود کالا به انبار خریدار، مالکیت به وی منتقل شود. در این بین نیز حالات مختلفی وجود دارد عوامل تعیین کننده شرایط فروش عبارتند از:
ریسک: چه مقدار از خطر برعهده ی خریدار و چه مقدار آن برعهده فروشنده است؟

مکان: فروشنده یا خریدار کم و بیش در مکان های مختلف قادر به انتقال مالکیت به خود هستند.
ارتباط فروشنده – خریدار: خریدار و فروشنده می توانند طرف های مرتبط با هم باشند.
توانایی در سفارش حمل: یکی از طرفین می تواند دارای موقعیت بهتری در سازماندهی حمل باشد

محموله: ماهیت محموله و هرگونه نیازهای ویژه و منحصر به فرد حمل آن. ترخیص کالا
خریدار و فروشنده براساس معیارهای کلی فوق بر مکان جغرافیایی خاصی که در آن مالکیت کالا از فروشنده به خریدار منتقل می شود، توافق می کنند. نقاط قابل قبول محدودی در طول مسیر وجود دارند که فرد از آن برای انتقال مالکیت استفاده می کنند. به عنوان مثال مبدأ، بندر صادرتی ، بندر واداتی يا مقصد نهایی مهمترین نقاط در مسیر حمل هستند که در آن ها انتقال مالکیت صورت می گیرد. همراه با پیشرفت کار انتقال ارزش کالا نیز افزایش می یابد، به طوری که هر قدر کالا دیرتر به تملک خریدار درآید ارزش آن بالاتر است. به عبارت دیگر چنانچه شما کالایی را در محل کارخانه خریداری کنید، آن را ارزان تر خریده اید اما مجبوريد بابت حمل آن خودتان هزینه ای پرداخت کنید. مقدار ارزش اضافی ای که قبل از انتقال مالکیت کالا به شما ایجاد می شود، اضافه برآن مبلغی است که بابت محصول پرداخت کرده اید زیرا آن ارزش، شامل پرداخت بابت تحویل کالا نیز هست . ترخیص کالا از چین
در این بخش به این مساله پرداخته شده و شرایط تحویل TERMS OF DELIVERY  مورد بحث قرار می گیرد.
به طور معمول مالکیت و کنترل حمل می بایست یکسان قلمداد شوند، اما همیشه این طور نیست. در قرارداد حمل، مجموعه منظمی از قواعد وجود دارد که با نام اینکوترمز شناخته شده است. این قواعد از سوی اتاق بازرگانی بین المللی  International Chamber Of Commerce مستقر در پاریس گسترش یافت. این قواعد دارای بار حقوقی و شامل تعهدات و وظایف Obligations And Duties خریدار و فروشنده است. بازرگانان به جای توصیف جزئیات کامل آن چه مورد نظر آن ها است، می توانند به یکی از این قواعد رجوع کنند. اسناد فروش در موافقتنامه، شرایط فروش را تعیین می کند. بر این اساس یکی ازطرفین معامله متعهد می شود، ترتیب حمل کالا به نقطه انتقال مالکیت را بدهد.
اتاق بازرگانی بین المللی، آخرین مجموعه اینکوترمز را در سال ۲۰۱۰ منتشر کرده است. این مجموعه از زمان انتشار نسخه اولیه آن در سال ۱۹۳۶ چندین بار مورد تجدید نظر قرار گرفته است. روش های کسب و کار و فناوری تغییر می کنند، پس بازرگانان نیز باید خود را تغییر دهند، این موضوع به این معنی است که تعاریف نیز باید تغییر کنند. تعريف این قواعد همیشه آسان نبوده است .
گروه چهل نفره ای از متخصصان سراسر جهان گرد هم آمده اند و مدت های طولانی در مورد سؤالات ذیل بحث کرده اند:
فرستنده کالا Shipper چه کسی است؟ منظور از “تحويل” Delivery چیست؟ آیا منظور کانتینری است که محتوی کالاهای به مقصد رسیده است یا این است که خریدار کانتینر را به فرض درست بودن محموله، قبول کرده است؟ محموله در چه نقطه ای «کالای تحویل داده شده» محسوب می شود؟ آیا این نقطه می تواند بندر مقصد، بندر داخلی، مکان خریدار يا جایی دیگری باشد؟
معنی دقيق این قواعد به دلیل تنوع گسترده روش های کسب و کار نیاز به دقت دارد. چالش دیگر پیش روی تدوین کنندگان قواعد مذکور این واقعیت است که این مجموعه به بیش از ۲۰ زبان ترجمه می شود و تقریباً در کلیه کشورهای جهان با فرهنگ های گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد.
یکی از تغییرات بسیار بزرگ مجموعه قواعد یکنواخت بازرگانی بین المللی ۲۰۰۰ نسبت به قواعد قبل ناشی از افزایش بی سابقه حمل بین وجهی بود. به عنوان مثال، زمان عبور کالا از روی نرده ی کشتی Ship’s Rail بر اساس ویرایش قدیمی قواعد یکنواخت بازرگانی بین المللی، فوب  FOB ، سی اف آر CFR ، سیف CIF ، اصطلاحاً جایی است که در آن جا مسئولیت فروشنده به خریدار منتقل می شود، اما در عصر حمل بین وجهی، فروشندگان، محموله خود را در بندر تحویل نمی دهند ، بلکه آن را به حمل کنندگانی چون مسؤول راه آهن یا راننده ی کامیون تحویل می دهند. این موضوع به این معناست که هنوز هم فروشندگان تا رسیدن محموله به کشتی در قبال آن مسئول هستند. اکنون نیز براساس قواعد یکنواخت بازرگانی بین الملل، نقطه ی انتقال  مسؤولیت جایی است که کالا به حمل کننده ی محموله تحویل می شود. مهمترین موضوع حمل و نقل شيوه حمل نیست بلکه موضوع مهم این است که چه کسی و در کجا حمل و نقل را انجا می دهد. ترخیص کالا
در اینکوترمز ۲۰۰۰، سیزده قاعده یا اصطلاح وجود دارد که در چهار گروه C، F، E و D تقسیم شده اند .این گروه ها به چهار مکان عمده کنترل نقل و انتقال کالا اشاره دارند. گروه E به مکان فروشنده اختصاص دارد، در حالی که تمام مسئولیت ها بر عهده خریدار است. در گروه F صرفا مسئولیت محموله در کشور مبدا بر عهده ی فروشنده است.
اغلب در مورد گروه های C و D اشتباهاتی پیش می آید، زیرا در هر دو گروه تصور می شود که فروشنده مسئولیت حمل کالا را تا کشور مقصد یا مقصد نهایی بر عهده دارد. تفاوت عمده ای بین دو گروه  C و D وجود دارد. براساس قواعد گروه D، فروشنده مسئول تدارک حمل کالا به مقصد مورد نظر است و چنانچه محمول از بین برود یا خسارتی به آن وارد شود، فروشنده بر اساس قرارداد موظف است کالا را جایگزین کند. اما با قواعد گروه C، فروشنده در قبال از بین رفتن یا خسارت وارده به محموله مسئولیتی بر عهده ندارد. ترخیص کالا از گمرک
به دلیل وجود شیوه های مختلف حمل و نقل، ترتیبات حمل کالا و انتقال مالکیت، قواعد بازرگانی نیز متعدد می باشند. گاهی مالکیت محموله در طول مسیر تغییر می کند و صدور کالا بدون اطلاع از این که چه کسی وارد کنند است ، صورت می گیرد. برخی از قواعد اینکوترمز ۲۰۰۰ فقط در صورت حمل دریایی محموله معنی پیدا می کنند FAS, FOB, CFR, CIF, DES, DEQ اما برای محموله های صنعتی که در کانتینرحمل می شوند، معمولا از CPT, FCA  یا CIP استفاده می شود اما از FOB, FAS, CFR یا CIF استفاده نمی شود.

تغییرات اینکوترمز

آخرین تغییرات اینکوترمز در سپتامبر ۲۰۱۰ نهائی شده و خیلی سریع در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت. نسخه ۲۰۱۰ نسبت به نسخه ی ۲۰۰۰ دارای چند تغییر اساسی است. در نسخه ۲۰۱۰، برخلاف نسخه ی ۲۰۰۰، کلیه قواعد در دو دسته طبقه بندی می شوند. دسته اول قواعدی هستند که برای همه روش های حمل می تواند مورد استفاده قرار گیرند و شامل ۷  قاعده DDP, DAP, DAT, CIP, CPT, FCA, EXW می باشد. دسته ی دوم قواعدی هستند که ویژه حمل دریائی هستند CIB, FOB, FAS, CFR . به دلیل اهمیت روز افزون حمل دریائی، در نسخه ی سال ۲۰۱۰ قواعد ویژه حمل دریائی به عنوان یک دسته یا طبقه ی مجزا مطرح شده بنابراین در نسخه ی سال ۲۰۱۰، دسته بندی چهارگانه منسوخ شده و کلیه قواعد در دو دسته مشخص دسته بندی شده است. ترخیص کار گمرک
همچنین در نسخه ۲۰۱۰ چهار قاعده مربوط به سال ۲۰۰۰ حذف شده است. این قواعد عبارتند از DAF, DES, DEQ و DDU. متعاقب حذفی این چهار قاعده، دو قاعده ی جدید به قواعد اینکوترمز اضافه شده که عبارتند از DAT و DAP. همان گونه که مشخص است این دو قاعده جایگزین چهار قاعده حذفی شده اند. باید دقت نمود قواعد مربوط به دسته E, F و  C در تعداد و نام تغییری نداشته اند اما تغییرات جزئی در بعضی قواعد مطرح شده اند.
شایان ذکر است اینکوترمز ۲۰۱۰ را نه تنها برای معاملات بین المللی، بلکه برای معاملات داخلی نیز می توان مورد استفاده قرار داد. مثلا قاعده ی EXW در معاملات داخلی بیشتر از دیگر قواعد مورد استفاده قرار می گیرد. ترخیص از گمرک
البته گاهی قواعد یکنواخت بازرگانی بین المللی با محدودیت هایی نیز همراه است. این قواعد به منظور کاربرد در تمام جنبه های حمل کالا ( برای مثال ترخیص کالا از گمرک فرودگاه امام خمینی ) تدوین نشده اند. مهم ترین کاربرد این قواعد در قرارداد حمل کالا و ترخيص کالا های وارداتی و صادراتی است. به عبارت دیگر، این قواعد، شرایط فروش را بیان نمی کنند؛ لذا به انتقال مالکیت نیز ارتباطی پیدا نمی کنند. این قواعد به کاهش تعهدات یا بخشودگی بدهی که به هر دلیلی به وجود می آیند، ارتباطی پیدا نمی کند. همچنین این قواعد در مورد اجرای عواقب نقض قرارداد چیزی بیان نمی کنند. در قرار داد باید ذکر شود که قواعد یکنواخت بین المللی، مورد پذیرش هستند یا خیر زيرا علی رغم استفاده از این قواعد در سراسر جهان، جهان شمول نیستند.
باید توجه داشت در به کارگیری این قواعد، واژه « ترخيص »، تنها شامل پرداخت حقوق گمرکی، سود بازرگانی و سایر وجوهی که وصول آنها بر عهده گمرک است نمی گردد، بلکه همچنین انجام همه امور اداری مربوط به عبور کالا از گمرک و پرداخت هزینه های آن و همچنین دادن اطلاع به مقامات ذیربط در این خصوصی را در بر می گیرد.